Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Φίλοι και φίλες,
το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν σαφές.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι οι μειοψηφούντες θα πρέπει εφ' εξής να σωπαίνουν και αγόγγυστα να αποδέχονται τις όποιες αποφάσεις των εκπροσώπων της πλειοψηφίας.
Κύριο πρόταγμα της δημοκρατίας ήταν και είναι το δικαίωμα στην πολυφωνία. Στις δημοκρατίες, κύριο διακύβευμα είναι η προστασία των μειοψηφιών.
Ελπίζω πως το ΠΑΣΟΚ δεν το ξέχασε αυτό.

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, και ότι σηματοδότησε η υποψηφιότητα του, έχασε. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι λανθασμένα τον υποστηρίξαμε.
Προσωπικά σκοπεύω να συνεχίσω.
Ο στόχος μου δεν είναι η υπονόμευση του σημερινού ΠΑΣΟΚ.
Ο στόχος μου είναι να διατηρήσω το δικαίωμα στην κριτική σκέψη και στην άρθρωση γνώμης με σκοπό τη διαδραστική διαμόρφωση τάσεων.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι οι άλλοι. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι οι "νικητές". Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα, και όπως όλα τα κόμματα έχει υποχρέωση συγκέντρωσης και άρθρωσης των συμφερόντων της κοινωνίας .
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος δεν είναι το νούμερο 2, δεν είναι κάποιος που θέλησε απο προσωπική φιλοδοξία να κάνει κάτι. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος ήταν και είναι το δικό μας όχημα μέσα στο κόμμα. Ήταν και είναι αυτός που, ως κοινοβουλευτικός διαμεσολαβητής, επεξεργάζεται και μεταφέρει τα δικά μας αιτήματα στο κόμμα.
Ας μην ξεχνάμε πως δεν κατέβηκε μόνος του και εμείς τον ακολουθήσαμε. Το αντίθετο έγινε.
Εμείς του ζητούσαμε να κάνει κάτι και εκείνος έπραξε αναλόγως.

Το κίνημα του αυτονόητου έχασε. Όμως, όπως λένε, "ΤΙΠΟΤΕ ΠΙΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ". Κι οι επαναστάσεις δεν γίνονται απο την μία μέρα στην άλλη.
Διεκδικούμε ένα δημοκρατικό ΠΑΣΟΚ που να μπορεί να διαμορφώσει μια δημοκρατική κοινωνία. Η υποψηφιότητα του, ασχέτως αποτελέσματος, ήταν ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Επιτέλους ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι αιρετά εκλεγμένος. Και αυτό το χρωστάει στην τόλμη του Βαγγέλη Βενιζέλου.
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε.
Εύχομαι να μην χάσουμε την πίστη μας.
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος μας σήκωσε απο τους άνετους καναπέδες και επανέφερε το ζήτημα της πολιτικής στο προσκήνιο. Τις 57 ημέρες, εγώ προσωπικά, αλλά θαρρώ και πολύς άλλος κόσμος, άρχισε να συζητά και πάλι πολιτικά, να αγωνιά, να διεκδικεί, να μάχεται...
Και αυτό είναι σπουδαίο.

Συνεχίζουμε λοιπόν...
Και εάν το ΠΑΣΟΚ του προέδρου θελήσει να μας φιμώσει, θα πρέπει να ξέρει το τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει. Το γεγονός ότι υποστηρίξαμε το ρεύμα του αυτονόητου, καθόλου δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ψήφος μας στο ΠΑΣΟΚ θα είναι αυτονόητη.

Καλή μας δουλειά!
Και ας μην ξεχνάμε ότι οπως χρειαστήκαμε τον Βαγγέλη Βενιζέλο για να αλλάξουμε το ΠΑΣΟΚ,
τώρα μας χρειάζεται και εκείνος.

Σας ευχαριστώ.